Net naar de herhaling van DWDD gekeken. Een wat verwarrende aflevering met achtereenvolgens een boze, een prettig gestoorde en een beledigende en beledigde gast. Arnold Heertje is boos op de Anne Frank Stichting. Waarom? Omdat die stichting de Holocaust zou ontkennen. Ik kijk er naar en hou een gevoel over dat we nu, na meer dan zestig jaar, nog een wedstrijd zitten te doen wie het 'recht' heeft om de holocaust te claimen.
Vervolgens een prettig gestoorde man uit Eindhoven, met twee 'vrienden' aan tafel. En weer een vervreemdend gevoel, namelijk dat deze twee 'vrienden' naam zitten te maken en geld zitten te verdienen ten koste van deze prettig gestoorde man. Of is het onschuldig vermaak?
Maar dan komt het meest vervreemdende item, namelijk Patricia Paaij in de Playboy. Nieuws? Nauwelijks. Maar dan maken we er toch nieuws van, denkt Theo Maassen. En hij gaat los met een boosheid die steeds ergere vormen aanneemt. Zijn meest verrassende opmerking is dat de fotoreportage wellicht alleen necrofielen zal opwinden. Zelfs Matthijs is verrast en het publiek keert zich zelfs tegen Theo.
Morgen zal iedereen het er wel over hebben en dus is het 'goede' aflevering van DWDD, of niet soms!
