Een deuk oplopen

De afgelopen week was een rare week. Een week waarin je zo maar zou denken dat toeval niet bestaat. En een week waarin je alleen maar hoopt dat - als er iemand is die over ons waakt - die iemand even was ingedommeld.
Afgelopen vrijdag 3 september kwamen de boodschappen stuk voor stuk hard binnen. Nadat al drie collega's binnen een week hun moeder hadden verloren, was daar plotseling de bizarre tijding dat de jongste zoon van een zeer goede collega een herseninfarct had gehad. Slechts 32 jaar en net vader geworden. Even later blijkt dat een andere collega plotsklaps is overleden, nadat hij twee dagen ervoor nog op ons kantoor rondliep. En het hield niet op die dag. Een net begonnen trainee krijgt een telefoontje van haar zuster die ineens naar het ziekenhuis moet. Het ruist in mijn hoofd en al het dagelijkse wordt relatief. En dat op de dag dat vier jaar geleden Pauline overleed, de vrouw van een van beste vrienden. Die vrijdag rij ik bewust rustig naar huis.

Maandagochtend. Nog maar een paar minuten binnen en het slechte nieuws gaat door. Ferry heeft het niet gered. Het herseninfarct is fataal gebleken. Ik vloek hardop.

Een dag later en de regen valt gestaag naar omlaag. Ik ben te laat op en zie op teletekst dat Nederland vol staat met auto's. Tegen de lunch stap ik naar buiten om naar het werk te gaan. Op straat ligt achter mijn auto een strip. Blijkbaar van een andere auto en ik loop naar de vuilnisbak en gooi het weg. Ik stap in en start de motor. In mijn rechterooghoek zie ik dat de spiegel niet uitklapt. Ook dat nog. Ik stap weer de regen in om te kijken wat er aan de hand is. Dan zie ik waar de strip vandaan komt. Van mijn eigen auto. De rechterdeur is zwaar gedeukt en beschadigd. Weer ontsnapt een vloek aan mijn mond. Een auto is gewoon in mijn geparkeerde auto gereden! Natuurlijk is er geen briefje te zien. Ik haal de strip uit de vuilnisbak en gooi in de achterbak. Op naar het werk.
's Avonds kijk ik naar Pauw & Witteman en hoor Bart Chabot vertellen dat het niet goed met hem gaat. Op bijna nuchtere toon vertelt hij dat hij een goedaardige tumor in zijn hersenen heeft en dat hij nu twee keuzes heeft, waarbij het risico bij beide keuzes groot is. Het is verbijsterend.

Deze afgelopen week was een rare week. Een week waarin veel mensen een deuk hebben opgelopen. En dan is die in mijn auto verreweg de minst belangrijke....