vrijdag 1 april 2011

Dichter bij de Ronde van Vlaanderen

onder zuidvlaamse wolken
met rauwe grauwe grijns
suizen ontieglijk vroeg
verbeten flandriens

gekromd zoals de bomen
vernijdigt zich de strijd
over kasseien wegen
windop tegen de tijd

melkkoeien slaan op hol
door 't heuv'lend platteland
wanneer de waaier spint
en zich bergop verkrampt

lichtvoetig over muren
bemerkt de favoriet
hoe bij het hemelrijk
de tegenstand verschiet

geledigde bidonnen
dwarsen furieus de baan
de achtervolgers strijden
maar er is geen houden aan

Aramis


De Muur van Geraardsbergen

Rilling en razernij door het peloton:
de Muur van Geraardsbergen staat
als een pantsercolonne van kasseien
te wachten en lacht zijn stenen bloot.
Benen breken in een helse kramp,
hoofd en adem haperen bij zoveel vertoon
van hoog en steil en bijna niet te temmen.

De Muur slaat zijn porfieren klauwen uit,
maait als een oorlog jonge mannen weg.
En houdt dan plots op muur te zijn:
wanneer de strijd bergop gestreden is
en de laatste man zijn lijf behoedzaam
tot zijn oude vormen heeft teruggebracht,
huilt de helling om voorbij verdriet.
Fluweel over de stad die haar torens telt
en de renners afgeranseld naar de finish jaagt.

Willie Verhegghe


De Ronde van Vlaanderen
‘gedicht voor Albéric’


Langs het parcours liggen
herinneringen aan Albéric Schotte
wiens naam als een eerlijke
mens en bijzondere coureur
vele generaties zal overleven.
Want zijn karakter was goed en
gelijkmatig als zijn cadans en de
muziek van de wind in zijn wielen zal…

Zingen van de ijzeren Flanderien
die op een koersvelo rijdt langs
hobbelige kasseien uit gres of porfier,
in de zon, in de hagel, in de sneeuw met
de wind mee of tegen, bergop of bergaf.
In zijn spoor in de pletsende regen
Koersen nu ‘zij aan zij’ Vlamingen en
Walen, Australiërs, Russen en Amerikanen
even strijdlustig als hij met alle hoop op …

Overwinnen

Karel de Pelsemaeker


Geen opmerkingen:

Een reactie posten