Apetrots

Gisteren was het dan zover. Ons 50-jarig feestje. De avond ervoor toch wel wat nerveus, maar - zoals wel vaker - onterecht. Het was geweldig. De boottocht was een rustige en gezellige start door de Amsterdamse grachten. Daarna een prima maaltijd. Onno had een zeer persoonlijke verrassing door ons, en vooral mij, te verrassen met hét boek over de eerste maanlanding. Een ongelovelijk cadeau! Peter-Paul en Nina waren toch gekomen en brachten voor ieder van ons een heuse fles wodka mee.
En dan het feest. Het liep langzaam vol met mensen en de band Go Yellow begon rustig. Goed om sommige mensen weer te zien. Om tien uur klom ik op het podium om een paar woorden te zeggen, maar vooral met met mijn muzikale vrienden een paar nummers te spelen. Het publiek was fantastisch enthousiast, waardoor we in mijn beleving steeds beter gingen spelen. Na drie nummers verraste Erik-Jan me met een lofzang. En dat voelt tweeledig. Je staat daar enigszins gênant, maar ook met veel trots. Dan toch nog een reprise met de hele band.
Vervolgens veel dansen, nog wat geweldige stukjes van vrienden, bier, gesprekken en veel lol. Een heerlijk feest. Je zou bijna afstappen van onze traditie om dit eens in de 10 jaar te doen. Dit vraagt om vaker!