Ik pik mijn collega Maarten op in Amsterdam en we rijden richting Beverwijk. Daar vertoont mijn navigatiesysteem dezelfde kuren als drie jaar geleden en zien we de hoogovens nog beter. Na wat heen en weer gerij eindelijk de goede richting gevonden richting Wijk aan Zee.
Het weer is prachtig. De collega's zitten op het terras bij de strandtent aan de koffie en de sfeer is gemoedelijk. Ik besluit deze dag vooral de Crea-Bea uit te hangen en mij te werpen op het schilderen van een boomerang. Ja, een diepgekoesterde wens gaat vandaag in vervulling. Op het strand staat een heuse Tipi waar de vlijtige Liesjes van ons bedrijf zich kunnen uitleven. Daar staan ook de twee stoelmasseurs klaar voor die mensen die nog relaxter door de dag willen komen.
Mijn boomerang vordert gestaag en we hebben buitengewoon veel lol. Daarna mogen we als team aantreden voor een heuse softbalwedstrijd. Nou ja, softbal? Nou ja, wedstrijd? Ach, de bal is inderdaad erg soft. Ons team neemt een prachtige voorsprong en ook ik raak de bal goed en weet drie honken te halen met mijn gewichtige gestalte en klapperende linkervoet.
Het andere team nadert ons op slechts een punt en dus winnen wij deze zandslag aan het Noordzeestrand.
Tijd voor koffie, lunch en genieten van de zon. Daarna de achterkant van mijn boomerang schilderen. Daar doen mijn vingers toch andere dingen dan wat ik in mijn hoofd had. Zijn het de kwasten? Is het de verf? Is het de spanning? Nee, het is gewoon onhandigheid in de meest letterlijke zin.
Ik klim weer terug naar het terras. Water en later bier vervolmaken deze sportdag. Kijk dat is nog eens werken op een doodgewone dinsdag!
Ah, de sportdag, en de BBQ op het parkeerterrein, goede herinneringen!
BeantwoordenVerwijderen