You’re simply the best
Het is zes uur en binnen heerst een zenuwachtige spanning. De gasten uit Knysna trekken nog een wijntje open. Ik drink een Amstelbiertje. Over twee uur zal het spektakel losbarsten en het is zaak daar met volle teugen (in letterlijke zin) van te genieten. Op de stoep bij de achterdeur worden reeds de joints voor later op de avond gedraaid.
Een uur later lopen we met tien mensen voorbij het imposante rugbystadion naar het cricketstadion in Newlands. Het is druk, maar als we de prachtige grasmat betreden kunnen we toch tot dichtbij het podium komen. Het voorprogramma brengt Jennifer Jones, een Zuidafrikaanse zangeres met soulreportoir. Nie slecht nie, maar het wachten is toch op de hoofdact. Als om kwart voor negen het stadionlicht dooft en het geluid van gitaren klinkt, veert het publiek op. Even later komt om de hoek van het podium de zangeres tevoorschijn. Het publiek is nu helemaal niet meer te houden en men schreeuwt de longen uit de keel. En dat voor iemand van 56 jaar. Ze zingt voornamelijk nieuw reportoir, maar als de tonen ingezet worden van “Proud Mary” word ook ik enthousiast. Wat een keel, wat een geluid, wat een show. Tina Turner geeft het eerste concert van haar wereldtour in Kaapstad en ik ben daarbij. Bijkomend voordeel is dat Zuidafrikanen over het algemeen een stukje kleiner zijn dan Noord Europeanen en dus zie ik alles prima. Ik hoor zo nu en dan wel gemor achter me, maar dat is dan pech hebben. Het concert is zeer goed en de lichtshow en speciale effecten indrukwekkend. Na twee uur wordt het afgesloten met vuurwerk en het publiek verlaat tevreden het stadion.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten