Zuid Afrika 1996 (4)

Verbazing

• Handen schudden met een donkergekleurde medemens (zwarte klinkt zo vervelend) is een ritueel. Eerst een gewone hand, dan de duimen even fijn kneden en vervolgens weer een gewone hand.
• Ooit wel eens links in het verkeer gereden en dan bedoel ik niet als spook. Ook wel eens rechts in een auto achter het stuur gezeten en links in het verkeer. In het begin is het zoeken. Naar de versnellingspook (zit links) en naar de richtingaanwijzer (zit rechts). Maar bovenal wennen is het gevoel dat het grootste gedeelte van de auto links van je zit en niet rechts. Daarnaast is het verkeer in Jo’burg een chaos. Zeer langzame voertuigen blijven op de middenbaan of rechts rijden, waardoor je soms vol in de remmen moet. Links inhalen is hier zo’n gewoonte dat je zou denken dat ze ook liever rechts zouden willen rijden.
• Het nieuws op de televisie wordt in verschillende talen uitgezonden. Dat betekent voornamelijk dat de nieuwslezer een andere taal spreekt. De nieuwsitems en de interviews worden in willekeurig welke taal uitgezonden. Ook hebben ze hier de treurige gewoonte om met twee presentators te werken. Als de een in het Engels wat aankondigt, kijkt de ander twee keer (en niet meer) belangstellend naar hem. Als zij vervolgens in het Zulu de rest van de aankondiging doet, knikt hij goedkeurend naar haar. 
• De televisie, maar ook de rest van de media, is erg gericht op Engeland. Er wordt veel overgenomen van de BBC (gelukkig ook voetbalwedstrijden) en dus weet ik alles van de “Mad Cow Disease”. Er zijn hier vier kanalen beschikbaar, waaronder een filmkanaal met zeer recente films. Achtergrondrubrieken zijn hier zeldzaam. Ook televisiekwissen zijn vrij spaarzaam en van een zeer bedenkelijk niveau. Hier worden trouwens ook moeiteloos alle talen door elkaar gebruikt.
• Er zijn talloze winkelcentra in Zuid-Afrika. Deze doorstaan de concurrentie met Amerikaanse en Canadese winkelcentra moeiteloos. Overdekt en met zeer veel fraaie winkels. Het prijsniveau is niet zo laag als je zou verwachten. Vooral elektrische apparatuur is duur. Kleding daarentegen is relatief goedkoop. Bij de supermarkt is het de gewoonte om de boodschappen in te pakken in een oneindige hoeveelheid plastic zakken. Het milieu is hier nog geen halszaak blijkbaar. Het beste brood haal ik overigens bij een Joodse bakker, want in Yeoville wonen veel “traditionele” Joden, compleet met pijpekrullen en zwarte hoeden. En dan te bedenken dat je overdag twee keer het “Allah Al Acbar” van de minaret van de nabijgelegen moskee hoort schallen.
• De mensen zijn vreselijk aardig. Het klinkt misschien een beetje plat, maar het is dus echt zo. Zowel zwart als blank is zeer vriendelijk. Of je arm of rijk bent maakt niet uit. Het is zo opvallend dat ik het hier opschrijf. Ik moet de eerste arrogante persoon nog tegenkomen. Van de huiseigenaar die me al heeft uitgenodigd voor een rondje golf, tot de fruitverkoopster op straat, iedereen geeft je het gevoel dat je hier thuis bent. Daar kunnen we in Nederland nog wel eens een puntje aan zuigen.